افزایش رشد سلول های سرطانی با استرس مزمن!
استرس مزمن (مداوم و طولانی مدت) بر سلامت روانی، عاطفی و همچنین سلامت جسمی تاثیر می گذارد. مطالعات نشان داده اند استرس مزمن با تسریع اختلالات شناختی، افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی و مشکلات سلامت روده ارتباط دارد. تحقیقات گذشته نیز همچنین نشان داده اند، قرار گرفتن در معرض استرس می تواند پیشرفت سرطان را با تاثیر بر فعالیت ژنی افزایش دهد.
در حال حاضر محققان دانشگاه پزشکی دالیان در چین مشخص نموده اند که استرس مزمن موجب تحریک و تقویت آن دسته از سلول های بنیادی سرطانی می شود که تومورها از آن ها منشا می گیرند. آن ها برای جستجوی چگونگی تاثیر استرس بر رشد سلول های سرطانی، مدل های موشی سرطان پستان را مورد بررسی قرار دادند.
نتایج تحقیقات این دانشمندان در ژورنال تحقیقات بالینی منتشر شده است. تحقیقات اولیه بر روی موشهای تحت استرس و موش های کنترل در شرایط بدون استرس نشان داد، موشهای تحت استرس نه تنها تغییراتی دررفتار که نشان دهنده افسردگی و اضطراب می باشد، را بروز می دهند، بلکه تومورهای سلول های بنیادی سرطانی بزرگتری از سایر موش ها داشتند. همچنین این تومورها با سرعت بیشتری در این موش ها رشد نمودند.
محققان با بررسی عوامل مختلف فیزیولوژیک در موش های تحت استرس مزمن متوجه شدند؛ موش های تحت استرس دارای مقادیر زیادی هورمون اپی نفرین نسبت به موش های کنترل فاقد استرس می باشند. همچنين استفاده از داروی مسدود کننده ADRB2 – یک گيرنده اپي نفرين – در موش های تحت استرس موجب کوچکتر شدن تومورهای سرطانی و تعداد کمتر سلولهاي بنيادي سرطان نیز گردید.
دانشمندان بیان کردند، وقتی هورمون اپی نفرین به گیرنده ADRB2 متصل می شود، این میانکش موجب افزایش میزان لاکتات دهیدروژناز، آنزیمی که به طور معمول در شرایط ویژه انرژی را برای عضلات مهیا می کند، می گردد. این امر به فرد امکان مبارزه با خطر و یا فرار از آن را می دهد. یک محصول جانبی این افزایش انرژی، تولید ترکیبی ارگانیک به نام لاکتات است. در مورد افراد مبتلا به سرطان، سلولهای مضر و توموری در واقع از این ترکیب تغذیه نموده و به آنها اجازه می دهد تا انرژی بیشتری به دست آورند.
بنابراین آنچه از این یافته ها می توان نتیجه گرفت آن است که فرد دارای استرس مزمن در بدن خود بیش از حد لاکتات دهیدروژناز ایجاد می نماید. این، به نوبه خود، ژن های مرتبط با رشد سرطان را فعال و اجازه می دهد سلول های سرطانی پیشرفت کنند.
دانشمندان اذعان داشتند، این اطلاعات مسیر جدیدی که چگونه افزایش اپی نفرین ناشی از استرس مزمن با عمل مستقیم بر روی سلول های بنیادی سرطان، موجب پیشرفت سرطان پستان می شود، را توضیح می دهد. آنها همچنین خاطر نشان ساختند درک بهتر فرآیندهای بیوشیمیایی که استرس موجب افزایش رشد سلول های سرطانی می شود، می تواند آن ها را به مداخله های هدفمند دارویی جهت کنترل و درمان سرطان سوق دهد.
با اقتباس از:
MedicalNewsToday, 26 February 2019
