آزمایش تنفسی برای تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون
آزمایش تنفسی برای تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون!
پارکینسون یک اختلال مغزی است که موجب از بین رفتن بافت مغز می شود و می تواند بر حرکت بدن تاثیر گذارد. چهار نشانه اصلی این بیماری عبارتند از: سفتی و خشکی اندام‌ها، لرزش، حرکات کند بدن و مشکلات هماهنگی و تعادل بدن. همچنین با پیشرفت بیماری ممکن است علائمی نظیر خستگی، مشکلات گفتاری، اختلال خواب، مشکلات حافظه و افسردگی ایجاد شود. حدود ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری پارکینسون مبتلا هستند. ابتلا به پارکینسون می تواند در زنان و مردان روی دهد هرچند که شیوع ابتلا به این اختلال در مردان ۵۰ درصد بیشتر از زنان است.
این بیماری پیچیده دارای عوارض متنوعی بوده و در افراد مختلف متفاوت است. با این حال، بعضی از ویژگی های مشترک بین افراد وجود دارد، که مهمترین آنها از بین رفتن سلول های تولید کننده دوپامین در قسمتی از مغز به نام جسم سیاه (Substantia nigra) می باشد. دوپامین یک ماده شیمیایی موجود در مغز است که پیام های حرکتی و عملکردی را کنترل می کند. هنگامی که تعداد زیادی از سلول های تولید کننده دوپامین از بین می روند علائم پارکینسون بروز می یابند.
آنالیز هوای تنفسی خارج شده از ریه ها به عنوان راهی برای تشخیص بیماری، تاریخچه ای طولانی دارد؛ از زمان یونان باستان پزشکان از تنفس بیماران برای تشخیص برخی از اختلالات و بیماری ها کمک می گرفته اند.
علاوه بر دی اکسید کربن، نیتروژن و اکسیژن، بازدم انسان شامل مقادیری بیش از صد ترکیب فرار است که بازتابی از سلامت ما می باشد! دانشمندان متخصص فناوری نانو و هوش مصنوعی در حال بررسی راه هایی برای شناسایی بیماری ها از ترکیب شیمیایی بازدم هستند، تا بتوانند با تجزیه هوای خروجی از بدن، به عنوان ابزاری برای تشخیص استفاده نمایند.
در حال حاضر، نتایج تحقیقات این دانشمندان که در نشریه ACS Chemical Neuroscience منتشر شده، نشان داده است بررسی مولکول های بازدم می تواند افراد مبتلا به بیماری پارکینسون را در مرحله اولیه تشخیص دهد. این نتایج نشان داد که این آزمایش بهتر از آزمایش بویایی است که در حال حاضر برای تشخیص بیماری استفاده می شود و نسبت به روش اسکن اولتراسوند که برای تشخیص مورد استفاده قرار می گیرد، دقت کمتری دارد.
دستگاه آزمایش تنفسی شامل مجموعه ای از ۴۰ حسگر بوده که از نانولوله های کربنی و یا نانو ذرات طلا ساخته شده اند. نتایج آزمایشات محققین بر روی بیماران مبتلا به پارکینسون و افراد سالم نشان داد این حسگر ها قادر هستند بیماران مبتلا به پارکینسون را با حساسیت ۷۹ درصد، اختصاصیت ۸۴ درصد و صحت ۸۱ درصد، شناسایی نمایند. این مقادیر برای تشخیص زودهنگام مناسب بوده و قابل مقایسه با روش های مبتنی بر اسکن اولتراسوند مغز و بویایی می باشند. شایان ذکر است دقت، اختصاصیت و حساسیت، مواردی هستند که قدرت یک ابزار تشخیصی را تعیین می کنند. دقت، توانایی صحیح تمایز بین افراد بیمار و سالم است. اختصاصیت توانايي درست شناسايي افراد سالم و صحت، توانايي درست شناسايي بيماران است.
آنچه مسلم است تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون، می تواند احتمال افزایش تاثیر درمان های حفاظتی برای سیستم عصبی، برای جلوگیری از آسیب بیشتر به بافت مغزی، را بیشتر کند. محققین بیان می نمایند که بیماران باید پیش از شروع درمان، با نوعی آزمایش غربالگری و تشخیصی مورد ارزیابی قرار گیرند. آن ها همچنین بر این باورند که این دستگاه می تواند روزی به عنوان ابزار غربالگری قابل حمل بدون نیاز به کمک متخصص مورد استفاده قرار گیرد.
MedicalNewsToday, ۳۱ July 2018
