تأثیر منفی ناچیز ماسک های صورت بر میزان دی اکسید کربن و اکسیژن

مطالعه جدید حاکی از آن است که ماسک های صورت تأثیر منفی ناچیزی بر میزان دی اکسید کربن و اکسیژنی که فرد تنفس می کند، دارند.

این یافته ها حتی برای افراد مبتلا به بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) نیز صادق است.

این تحقیق که در مجله Annals of the American Thoracic Society منتشر شده، در از بین بردن بعضی تصورات در رابطه با استفاده ماسک صورت در بیماری همه گیر کووید-۱۹ کمک نموده است.

با دستیابی اطلاعات بیشتر درباره ویروس SARS-CoV-2 عامل بیماری کووید-۹ا، دانشمندان به طور قابل توجهی اعتقاد دارند؛ ماسک ها می توانند در کاهش شیوع این بیماری کمک کننده باشند.

راه اصلی انتقال ویروس SARS-CoV-2 ، ورود ذرات ویروسی به دستگاه تنفسی فرد است. این امر به طور معمول پس از سرفه، عطسه یا صحبت کردن در نزدیکی فرد دیگر و تولید قطره یا آئروسل های حامل ویروس روی می دهد در نتیجه، ماسک های صورت نقش مهمی در کاهش قرار گرفتن در معرض ویروس و محدود کردن میزان ویروسی که فرد می تواند به دیگران انتقال دهد، دارند.

درباره استفاده ماسک برای پیشگیری از ابتلا به بیماری کووید-۱۹ اتفاق نظر قابل توجهی وجود دارد. با این حال بعضی این مورد را رد می کنند. بنابراین استفاده از ماسک از کشوری به کشور دیگر متفاوت است و بعضی از سازمان های مهم فعال در حوزه بهداشت و سلامت، از جمله سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، نظر خود را با گذشت زمان تغییر داده اند.

بعضی افراد با این تصور که ماسک ها میزان اکسیژن استنشاقی را کاهش می دهند یا میزان دی اکسید کربن استنشاق شده را افزایش می دهند، پیشنهاد کرده اند ماسک های صورت تهدیدی برای سلامت عمومی هستند.

برای آزمایش این نظریه، محققان ۱۵ فردی که هیچ مشکلی در سلامتی ریه ها نداشتند و ۱۵ فرد مبتلا به بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) را مورد بررسی قرار دادند.

افراد مبتلا به COPD در بیمارستان تحت نظر بودند تا پزشکان بتوانند میزان اکسیژن آنها را مورد ارزیابی قرار دهند. این نظارت شامل سنجش و مقایسه میزان اکسیژن خون قبل و بعد از ۶ دقیقه تمرین پیاده روی بود. این تمرین در حالی که این افراد ماسک پوشیده بودند، طبق دستورالعمل بیمارستان در هنگام شیوع بیماری همه گیر انجام شده است. محققان با استفاده از یک مانیتور LifeSense میزان هوای پایه در شش ها را بررسی نمودند و سپس به طور مداوم در تمام مدت که شرکت کنندگان ماسک زده بودند میزان هوا را اندازه گیری کردند.

محققان از نظر بالینی هیچ تغییر قابل توجهی در میزان دی اکسید کربن در بازدم مشاهده نکردند. آنها همچنین هیچ تغییری در میزان اکسیژن خون پس از ۵ تا ۳۰ دقیقه استفاده از ماسک هنگام استراحت مشاهده نکردند.

همانطور که انتظار می رفت، شرکت کنندگان مبتلا به COPD میزان پایین تری اکسیژن خون نسبت به افرادی که بیماری تنفسی ندارند، داشتند. هیچ شرکت کننده مبتلا به COPD به دلیل استفاده از ماسک تغییر عمده ای در مبادلات گاز خود نداشت.

دکتر مایکل کامپوس از دانشکده پزشکی میامی اذعان داشت، استفاده از ماسک حتی در افرادی که نقص ریوی بسیار شدید دارند، تاثیر کمی در مبادلات گازی دارد.

این مطالعه نشان می دهد اگر فردی هنگام پوشیدن ماسک دچار تنگی نفس شود، این امر ناشی از کاهش سطح اکسیژن یا افزایش سطح دی اکسید کربن نیست.

دکتر کامپوس توضیح می دهد، احساس تنگی نفس با ماسک در بعضی افراد، به معنی تغییر در مبادله گاز نیست. این امر احتمالاً در اثر محدودیت جریان هوا با ماسک به ویژه هنگامی که در بعضی فعالیت ها نیاز به تهویه بالاتری می باشد، روی می دهد.

نویسندگان این مقاله با درک این امر که زدن ماسک برای بعضی افراد ناراحت کننده است، بیان کردند پوشیدن ماسک برای حفظ سلامت افراد و اطرافیان آنها اهمیت دارد و اطلاع رسانی در این رابطه به مردم امر مهمی می باشد و عدم استفاده از ماسک می تواند سلامت عمومی را به خطر اندازد.

منبع: