تکی : Post

ایمونوفلورسانس یکی از روش های ایمونواسی می باشد که اولین بار توسط Coons و همكاران در سال ۱۹۴۱ ابداع گرديد. در این روش از آنتي باديها یا آنتی ژن های نشاندار با ماده فلورسنت براي تعيين موقعيت آنتي ژنها و آنتي باديها در مقاطع بافتي استفاده می شود. از مواد فلورسانسی که به عنوان نشانگر در این روش مورد استفاده قرار می گیرند می توان به فلورسئین ایزوتیوسیانات (FITC) ، فیکواریترین(PE) ، رودامین Bد(RB) و قرمز تگزاس (TX Red) اشاره نمود. این نشانگرها تحت تاثیر نور UV تحریک شده، الکترون های اوربیتال های سطحی آن ها به لایه بالاتر از اوربیتال اولیه خود منتقل می شوند. هنگامی که منبع نور قطع شود الکترون های تحریک شده به لایه اولیه خود باز می گردند که در این بازگشت میزان انرژی مازاد خود را به صورت نور آزاد می نمایند. این نور توسط وسایل خاص قابل رویت و اندازه گیری می باشد. در حال حاضر در کشور ما استفاده از میکروسکوپ فلورسنت در روش های فلورسنت بیشترین کاربرد را دارد که این روش ها به دو گروه مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می شوند.

ایمونوفلورسانس مستقیم (Direct Immuno Fluorescence Assay)

این روش اغلب برای شناسایی آنتی ژن های خاص نظیر میکروب ها یا سلول ها و کمپلکس های رسوبی مورد استفاده قرار می گیرد. شناسایی هر آنتی ژن خاص به وسیله آنتی بادی های نشاندار شده با مواد فلوسانس صورت می گیرد. از روش ایمونوفلوسانس مستقیم می توان برای جستجوی رسوب ایمونوگلوبین ها یا اجزای سیستم کمپلمان در بافت در یک نمونه بیوپسی استفاده نمود.

ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (Indirect Immuno Fluorescence Assay)

در این روش از آنتی بادی نشاندار با ماده فلورسنت برای شناسایی آنتی بادی مورد نظر در سرم استفاده می شود. بدین ترتیب که آنتي بادي اختصاصي كه در نمونه بايد شناسايي شود به سطح جامدي كه آنتي ژن مشخص فیکس شده است، متصل مي شود. سپس فاز جامد شسته شده و در مجاورت آنتي بادي نشاندار شده با ماده فلورسنت قرار مي گيرد و بعد از يك مرحله شستشو، ميزان فلورسانس اندازه گيري مي شود.

روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم یکی از رایج ترین روشهای تشخیص آنتی بادی ضدآنتی ژنهای خودی در بدن بیماران مبتلا به بیماریهای اتوایمیون می باشد. در این روش از مقاطع بافتی مختلف و یا رده سلولی تومور انسانی (HEp-2) به عنوان منبع آنتی ژن استفاده
می شود. در آزمایش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم آنتی ژن های مورد نظر توسط اتوآنتی بادی های سرم بیمار شناسایی گردیده و الگوهای اختصاصی و ویژه ای ایجاد می کند. هر یک از این الگوهای خاص می تواند در ارتباط با یکی از بیماری های خود ایمن باشد.

ویژگی ها

• به طور رایج برای اختلالات بافت همبند مورد استفاده قرار می گیرد.
• روش ایمونوفلورسانس حساسیت و اختصاصیت بالایی داشته و انجام آن آسان و ارزان قیمت می باشد.
• در این آزمایش حضور آنتی بادی ضد هسته (ANA) در خون بیمار شناسایی می شود.
• در این آزمایش آنتی بادی سرم بیمار به سوبسترا (سلول های حاوی آنتی ژن های خودی مانند HEp-2) متصل شده و باعث ایجاد الگوی فلورسانس متمایزی می شود که هر یک از این الگوها با بیماری خود ایمن معینی در ارتباط می باشد.

آزمایشات قابل انجام:

• ANA Detection
• FANA
• Anti-dsDNA (Screen)
• Anti C1q (SLE)
• Anti- Centromer B (CREST)
• Anti- Jo-1 (Myositis)
• Anti- RNP /SM (MCTD)
• Anti-Scl-70 (Scleroderma)
• Anti-Sm (SLE)
• Anti- SS-A (Ro) (Sjögren’s)
• Anti- SS-B (La) (Sjögren’s)
• Anti-MCV (Anti-Mutated Citrullinated Vimentin)
• Anti-CCP
• Anti-aquaporin 4 (NMO Ab, Anti-neuromyelitis optica)
• Anti-GBM (Goodpasture‘s Syndrome)
• Anti-lactoferrin
• Anti-Cathepsin G (SLE- Sjögren‘s and Felty‘s Syndrome)
• ASMA (IF)

همگام با پیشرفت تکنولوژی، آزمایشگاه پاستور با استفاده از تکنیک های جدید و بهره مندی از کادر مجرب اقدام به انجام آزمایشات مورد نظر پزشکان محترم با روش ایمونوفلورسانس با دقت و اختصاصیت بالا زیر نظر متخصصین ایمونولوژی نموده است.

برای اطلاعات بیشتر درباره این روش و ویژگی های آن، همچنین آشنایی بیشتر با الگوهای مختلف و رایج ایمونوفلورسانس در تشخیص بیماری های اتوایمیون و آزمایشاتی که در این آزمایشگاه انجام می شود، آزمایشگاه پاستور کتابی تحت عنوان راهنمای تشخیص بیماری های اتوایمیون با استفاده از روش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم تهیه نموده است علاقمندان می توانند جهت تهیه این کتابچه به آزمایشگاه پاستور مراجعه نمایند.

عزيزاني که ساکن اهواز هستند ميتوانند از آزمايشگاه پاستور اهواز با بهترين امکانات و تکنولوژي روز، جهت هر نوع آزمايشي استفاده نمايند.

با تشکر مديريت سايت آزمايشگاه اهواز – پاستور